Ochotniczą Straż Pożarną w Żarkach utworzyli w 1905 roku sędzia Hornowski i adwokat Piotr Jędruszek.


Sędzia Hornowski został pierwszym naczelnikiem straży, a adwokat Jędruszek pierwszym prezesem zarządu. 

Po pewnym czasie Hornowski zrezygnował z zajmowanego stanowiska, a jego miejsce zajął Bronisław Woronicz.


Początkowo Straż pożarna liczyła 125 członków wchodzących w skład pięciu oddziałów bojowych. 

Sprzęt znajdował się w drewnianej szopie przy Starym Rynku.


Strażacy mieli pełne umundurowanie oraz dysponowali czterema sikawkami ręcznymi, czterema beczkami żelaznymi 

oraz dwudziestoma beczkami drewnianymi na kołach. Jak na owe czasy była ona dobrze wyposażona. 

Do pożaru wyjeżdżano furmankami żareckich gospodarzy. 

Pierwszy chrzest bojowy przeszli strażacy przy wielkim pożarze jaki powstał 6 kwietnia 1906 roku w Żarkach. 

Był to piątek przed Świętami Wielkanocnymi. 

Pożar powstał o godz 15 na ul. Leśniowskiej w budynku Kurka.

 Pożar ten swym zasięgiem objął prawie połowę Żarek. Straty były duże. Na pomoc przyszła tylko straż z Koziegłów.


W 1908 roku przy straży powstała Orkiestra dęta, dla której zostało zakupione 16 instrumentów dętych. 

Orkiestra liczyła 24 członków. 

Pierwszym kapelmistrzem był Wincenty Bielecki z Koziegłów, lecz jego kadencja nie trwała długo.


W 1914 roku w czasie działań wojennych szopa znajdująca się na Starym Rynku, 

w której magazynowano sprzęt strażacki została spalona. 

W związku z tym sprzęt przeniesiono do pomieszczeń w fabryce Karola Scheiblera. 

W 1916 roku zarząd straży zakupił za 1200 rubli budynek zwany „parowiec”, 

znajdujący się przy ulicy Jaworznickiej, będący własnością Balzamów i Klajmanów. 

Lokal wyremontowano, odpowiednio przebudowano i dostosowano do wymagań straży.

W 1931 roku nastąpiła zmiana zarządu.

Na prezesa wybrano miejscowego lekarza Mieczysława Pajchela, 

naczelnikiem straży został Władyslaw Jędrzejkiewicz, sekretarzem Mieczysław Maślanka, skarbnikiem Antoni Nocoń.

W 1930 roku zakupiono motopompę spalinową oraz radio, co było dużą sensacją, 

ponieważ dotychczas w Żarkach nikt nie posiadał radia.


W 1935 roku na prezesa wybrano Leopolda Grabowskiego – wójta gminy. 

Reszty składu zarządu nie zmieniono. 

 W 1938 roku założona została Młodzieżowa Drużyna Żeńska. 

Instruktorem szkoleniowym drużyny był Roman Szecówka. 

Młode dziewczęta na zawodach rejonowych, jakie odbyły się w Żarkach, zajęły pierwsze miejsce.